Column Wim Winter

Door Wim Winter op 19 april 2021

Het lokale antwoord op complottheorieën en populisme

Die corona pandemie is een complot; Bill Gates wil chips in mensen implanteren; Rutte is een bloed drinkende pedofiel; corona is een griepje.

Via de ‘ontzuiling’ en het ‘neo liberalisme’ zijn we terecht gekomen in het pragmatisme. Een samenleving die gestuurd wordt op basis van het nemen van besluiten van moment naar moment. In deze corona crisis zien we een kabinet dat onder leiding van premier Rutte, week na week, met de kennis van dat moment, de op dat moment juiste beslissing neemt. Met de wetenschappers als belangrijkste raadgevers. Het lijkt soms wel alsof ons land ‘gerund’ wordt door het RIVM. Een waar leger van virusdeskundigen wordt elke avond weer losgelaten op de talkshowkijker. Dit is waar Rutte goed in is. Pragmatiek! Rutte wordt niet voor niets verweten ‘visieloos’ te zijn. Pragmatiek vanuit een liberaal standpunt. Dat kan hij heel goed.

De Nederlander is de afgelopen decennia steeds meer teruggeworpen op zichzelf. De ‘gemeenschappen’ die we kenden en die ons ook ‘corrigeerden’ zijn verdwenen. Weg politieke zuil, weg kerk, weg gezamenlijk politiek vergezicht, weg verzuilde sportverenigingen. We zijn:  ‘ieder voor zich’, geworden. En nu helemaal, de lockdown, ons wereldje wordt steeds kleiner. We staan er meer en meer alleen voor. Geestelijke eenzaamheid, gebrek aan ordening, gebrek aan toekomstvisie en nu ook nog persoonlijke eenzaamheid, dé voedingsbodem voor complottheorieën en populistische leiders. Niemand die immers nog onze eigen gedachten corrigeert. Het ontbreken van  feedback op je denken en doen door ‘gemeenschappen’ (niet te groot, maar ook niet alleen je gezin) creëert deze eenzaamheid. En daar wreekt zich een eigenschap van mensen dat zij liever op zoek gaan naar bevestiging van het eigen gelijk dan naar het eigen ongelijk. Internet bevestigt alle vermoedens die je maar kunt bedenken. Café Weltschmerz is zo gevonden. Eenmaal in de echokamer, is er zo maar niet weer uit.

Wat kan nu de lokale politiek betekenen in dit grote probleem. Heel veel. Eenzaamheid bestrijden, dat is de missie. Hengelo: een sociale stad.

Daar ligt dan ook het handvat voor lokale politiek: buurtcentra, buurtactiviteiten, actieve sportverenigingen en ‘gemeenschappen’ mogelijk maken. Meer samenhang, meer samenwerking maar ook voldoende geld.

Noreena Hertz (bekend econoom) schreef in haar boek ‘de eenzame eeuw’: ‘Eenzaamheid is een gevangenis, én iets waardoor we onze huidige wereld kunnen begrijpen’.

Bestrijd de eenzaamheid en je bestrijdt het populisme en de complot theorieën.

(met gebruik makend van stukjes tekst uit een artikel in de Groene Amsterdammer van 10 december 2020)

 

Waar ben je naar op zoek?