Column
Ongetwijfeld kennen we onze partijgenoot Jet Bussemaker nog. Zij is staatssecretaris geweest en vanaf 2012 gedurende bijna 4 jaar minister van Onderwijs. Over haar ervaringen heeft ze een schitterend boek geschreven. Kern van haar werk was de voortdurende strijd met ambtenaren, kabinetsleden en belangenorganisaties om haar idealen gerealiseerd te zien.
Op onderwijsgebied heeft ze verschil van opvatting met staatssecretaris Dekker van VVD-huize. Waar Bussemaker zich inzet om de ongelijkheid aan te pakken, vindt Dekker dat het gelijkheidsideaal in Nederland te ver is doorgeschoten. Waar Bussemaker maatschappelijke instellingen bij het onderwijs wil betrekken, vindt de staatssecretaris dat je dat niet moet doen: je moet de verantwoordelijkheid van ouders niet overnemen.
Volgens Bussemaker is een optimale onderlinge afstemming nodig van scholen, wijkagenten, zorg, sport en welzijn om (onderwijs)achterstanden aan te pakken, zeker in buurten met problemen.
De betrokkenheid en de rol van de samenleving is volgens Bussemaker ook absoluut nodig bij de aanpak van gezondheidsverschillen. Gezien de ernst van het probleem moet de overheid hierin het voortouw nemen.
Op dit moment is de levensverwachting van een laagopgeleide 6 jaar korter dan die van goed opgeleide Nederlanders.
In haar boek, en ook als voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving, zo blijkt uit een artikel in de Volkskrant, komt Bussemaker met een aantal aanbevelingen hoe dit probleem aan te pakken. Het is te verwachten dat de nieuwe regering samenwerking in de regio zal stimuleren om het geschetste probleem op te lossen. Daarin spelen gemeenten een belangrijke rol.
Heel in het kort kaart ik een paar kwesties uit het boek van Bussemaker aan.
Het boek omvat veel meer, maar vooral haar strijd om het allemaal een beetje beter en mooier te maken in Nederland.
Drees Kroes
Jet Bussemaker
Ministerie van Verbeelding, idealen en de politieke praktijk
uitgeverij: Balans
