Een wethouder voor hoop en kansen.
Een wethouder met, naast de eigen portefeuille, het aandachtsgebied ‘hoop en kansen voor iedere inwoner van Hengelo’. Met een eigen ambtenaar, met een eigen team aan ‘opbouw stadsbanen’, die een groep vrijwilligers mobiliseert in buurten en wijken. Vrijwilligers die in te zetten zijn om buurtgenoten te helpen. Misschien helpt dat om vervreemding van onze samenleving tegen te gaan.
Ik las het boek van Willemijn Verkoren: ‘Uit de terreurspiraal’. Een geweldige analyse over ‘terrorisme’ en hoe ‘we’ daar nu mee omgaan. ‘We’ staat dan voor internationale samenwerking in the war on terror.
Het boek is een aanrader. Ook voor de Hengelose maat. ISBN 9789024443697
Zij toont aan hoe het anders inzetten van (een heeeeel klein deel – want zoveel is er niet nodig voor een betere aanpak) het geld wat nu uitgegeven is en wordt aan ‘the war on terror’, kan leiden tot werkelijke oplossingen. Na 9/11 is door de VS 6.000.000.000 dollar uitgegeven aan drone aanvallen en grondtroepen in Afghanistan, Pakistan, Irak en Syrië.
Het boek toont aan, met heel veel erg boeiende voorbeelden hoe ‘terrorisme’ beter kan worden bestreden.
Twee van de opvallende voorbeelden:
- De Deense gemeente Aarhus (een stad ter grootte van Utrecht) kent veel ‘kansarme jongeren’. In 2013 reisden 30 geradicaliseerde moslimjongeren uit naar Syrië. In 2014 1 en in 2015 2.
Wat hadden ze gedaan na het schrikbarende cijfer van 2013. Aangezien veel extremistische jongeren het gevoel hebben ‘er niet bij te horen’ is aan elke bij de gemeente bekende jongere een coach gekoppeld. Een vrijwilliger uit de buurt. De coaches zijn opgeleid om de weg te vinden in de arbeidsmarkt en onderwijsmarkt. Doel: een zinvolle plek te vinden in de samenleving. Deze coach voerde gesprekken met hen en hielp mee om een opleiding of baan te vinden.
- Een voorbeeld van volstrekt andere orde. De PLO leider maakte zich zorgen over de gewelddadige leden van de gevreesde groep Zwarte September, die onder meer verantwoordelijk was voor de aanslag op de OS in München. Nadat Zwarte September had geholpen het lot van de Palestijnen op de internationale agenda te zetten begon Arafat de harde kern van ongeveer 100 leden als een blok aan zijn been te zien. Om dit probleem op te lossen organiseerde hij een ontmoeting met aantrekkelijke jonge vrouwen. Wie trouwde kreeg 3000 dollar, en een gemeubileerd appartement in Beiroet en een functie in de PLO. Wie binnen een jaar een kind verwekte, kreeg nog eens 5000 dollar. Deze interventie betekende het einde van Zwarte September.
Wat nu in Hengelo.
Een wethouder met, naast de eigen portefeuille, het aandachtsgebied ‘hoop en kansen voor iedere inwoner van Hengelo’. Met een eigen ambtenaar, met een eigen team aan ‘opbouw stadsbanen’, die een groep vrijwilligers mobiliseert in buurten en wijken. Vrijwilligers die in te zetten zijn om buurtgenoten te helpen. Misschien helpt dat om vervreemding van onze samenleving tegen te gaan.
