Hengelo staat dit jaar op de kaart met 150 jaar Stork, 150 jaar metaalindustrie. We hebben mooie voorstellingen, spektakels en bijeenkomsten kunnen zien die vooral over de geschiedschrijving van Stork en dus van Hengelo gaan.
Al deze bijeenkomsten laten zien hoe bijzonder C.T.Stork was, hoe hij Hengelo maakte tot een leefbare stad, maar vooral hoe hij zijn tijd ver vooruit was.
Voor hem was het van groot belang om de arbeiders aan zich te binden,
om te zorgen dat arbeiders uit het westen van het land ook in Hengelo wilden blijven.
Hiervoor heeft hij allerlei voorzieningen gerealiseerd om te zorgen dat Hengelo aantrekkelijk was voor iedereen. Het mooie aan Stork was dat hij zijn oor te luister legde, op die manier duidelijk had waar behoefte aan was, en het vervolgens organiseerde. Hij deed dit niet alleen, hij deed dit samen met zijn arbeiders. Gevolg was dat de arbeider zich serieus en gekend voelde en zich daardoor extra loyaal voelde naar zijn werkgever. Investeren aan de voorkant levert je aan de achterkant wat op. De kosten gaan voor de baten uit.
In het collegeprogramma hebben we kunnen lezen: “…..wij willen een moderne overheid zijn, met een open stijl van het besturen van de stad.” En dan een stukje verder: ”….maar er is volop ruimte voor de gemeenteraad en voor de stad om samen de invulling te bepalen”.
Als ik deze zinnen afzet tegen het beeld van Stork dan zou mij dat gerust moeten stellen. We gaan het dus samen doen.
Woorden op papier zijn echter geduldig. U zou dit ook in uw houding moeten laten zien en de signalen die we vanuit verschillende hoeken krijgen laten op dit moment wat anders zien.
U laat de inwoners van onze stad wel meepraten, maar u luistert niet naar hen. Integraal naar plannen kijken, meedenken over hoe kunnen we het gewenste resultaat behalen binnen de kaders en hoe kunnen wij hier als gemeente aan bijdragen. Dat zou de houding moeten zijn. Dit betekent dat zuilen moeten verdwijnen, zowel binnen het ambtelijk apparaat, maar ook binnen portefeuilles van het college. Over grenzen heen durven kijken. Dit is volgens mij ook wat de omgevingswet van ons gaat vragen. We hebben als college/raad een prachtige pilot voorgereden gekregen door ons kerkdorp Beckum. Burgerparticipatie ten top met een fantastische oefening betreffende de omgevingswet. Laten we dit plan door de ogen van de omgevingswet behandelen. Dat geeft zowel Beckum als de gemeente meer mogelijkheden. (Een motie hiervoor dienen wij samen met het CDA en BurgerBelangen in.)
Het waterorgel is daar ook een voorbeeld van. Op verzoek van de gemeente moest het verplaatst worden en vervolgens zijn een aantal inwoners in onze stad al jaren bezig om het orgel herplaatst te krijgen in de vijver van de Bataafse kamp.
Het is niet zo dat gemeente niet wil meewerken, maar telkens zijn er weer redenen waarom het nu niet kan. De energie en het enthousiasme die inwoners hierin stoppen om samen tot een mooiere stad te komen wordt op deze manier dood geslagen. Als u wilt dat mensen zich verbonden voelen met deze stad, trots zijn en samen met u willen komen tot een leefbare stad, zult u zich hierin anders moeten opstellen. Hiervoor dienen we een amendement en motie in samen met het CDA en de CU.
Trots willen we ook weer graag worden op de binnenstad. De raad heeft hier extra financiële middelen voor beschikbaar gesteld die bedoeld zijn voor activiteiten in de binnenstad. Het wordt lastig dit geld te laten beheren door de organisatie stadspromotie wanneer de medewerkers van deze organisatie elkaar de tent uitvechten. Dit beeld geeft de inwoners niet het vertrouwen dat het beter gaat worden in de stad.
Dan het hoofdpijndossier van ons allemaal: Hoe houden we de kosten in de hand voor de zorg in Hengelo. Ook wij maken ons hier zorgen over. De oplossingen die u ons voorrijdt zijn echter niet dezelfde als die waar wij voor staan. Wij zeggen de kosten gaan voor de baten uit. Daarvoor vindt u een motie en amendement van BurgerBelangen en de PvdA in uw bundel. Je zult eerst moeten investeren wil je uiteindelijk zorgen dat onze inwoners minder beroep hoeven te doen op duurdere zorg. En het verdient zich terug. Als u hier niet voor kiest vrezen wij dat u uiteindelijk nog duurder uit bent. Je kunt niet zomaar wat schrappen als er geen alternatief is.
Datzelfde geldt voor de verlengde jeugdzorg. Ook hiervoor vindt u een motie in de bundel. De verlengde jeugdzorg is verankerd in de wet. Zolang er geen goed adeolecsenten beleid is kun je niet zomaar zeggen: dit doen we niet meer want dat is te duur. Er is een lefproject gestart: “volwassen worden …..daar ontkom je niet aan”. We hebben hier in maart j.l een brief over gehad. Of dit lefproject de juiste uitwerking kent en daarmee de verlengde jeugdzorg kan vervangen hebben we tot nu toe nog niet voorgelegd gekregen. Daar zullen we als raad toch ook wat van moeten vinden als we opeens een onderdeel van de wet niet meer willen uitvoeren.
De raad heeft zelf ook haar rol goed op te pakken en te luisteren naar de inwoner en die inwoner uit te leggen waarom besluiten genomen worden. De motie markt die we sinds twee jaar hebben is hier een voorbeeld van. Vanavond zullen verschillende moties voorbij komen als uitwerking van deze markt. Dat is mooi. Nog mooier is dat onze inwoners die moties niet nodig hebben maar op een andere manier tot het gewenste resultaat kunnen komen.
Voorzitter, ik ga afronden.
Er is nog veel werk te doen door het college, en de raad. Als we echt gaan samenwerken met de inwoners in onze stad, samen de verantwoordelijkheid oppakken om te komen tot een goede leefbare gemeente, we de initiatieven van onze inwoners op waarde weten te schatten, en samen zoeken naar de mogelijkheden ben ik ervan overtuigd dat inwoners loyaal zijn, zich weer willen verbinden en trots zijn om in de gemeente Hengelo te wonen.