Column Marie-José Luttikholt

Vol afgrijzen kijk ik naar de beelden in Afghanistan. Wat een geweld en wat een angst voor de mensen aldaar, en wat een narigheid dat we niet eerder zijn begonnen met het evacueren van de tolken en hun families en de andere mensen die voor Nederland hebben gewerkt toen wij daar waren op militaire missie. Ik begrijp er helemaal niets van dat we niet precies weten wie dat eigenlijk waren. Dat we geen namen hebben van mensen die voor Nederland hebben gewerkt. Het lijkt een amateuristisch niveau te hebben hoe er met werknemers is omgegaan. De houding van onze ministers en staatssecretaris vind ik helemaal een aanfluiting. Mevr. Broekers-Knol die nog steeds haar best doet om ook in dit geval zoveel mogelijk mensen buiten de grenzen van Nederland te houden. SCHAAM U. Deze mensen zijn wel handig als het ons uitkomt, maar zodra ze onze hulp nodig hebben geven wij niet thuis. Dat kan toch niet waar zijn. Wat mankeert dit kabinet toch?

Vol afgrijzen heb ik afgelopen zomer de verhalen gelezen over Nederlandse jongeren die zich in het buitenland hebben misdragen. Zo ernstig dat dit een dode tot gevolg had en op verschillende plaatsen ook zwaargewonden. Wat mankeert deze mensen toch?

Vol afgrijzen heb ik vanmorgen in het nieuws gelezen hoe er auto’s zijn verbrand en het pand is beklad bij corporatie “Ons huis” in Enschede. Waarschijnlijk naar aanleiding van het verhaal dat twee zusjes niet in de woning mogen blijven wonen nadat hun moeder is overleden. Wat mankeert deze mensen toch?

Vol verbazing hoorde ik het nieuws dat Rutte en Hoekstra vinden dat de PvdA en GroenLinks moeten fuseren zodat ze maar met één linkse partij in overleg hoeven voor een nieuw kabinet. Wat mankeert deze mensen toch?

Vol verbazing merk ik steeds meer dat het schijnbaar erg moeilijk is om een gesprek met elkaar aan te gaan. Om verantwoordelijkheden te dragen en verder te kijken dan je neus lang is. Om niet alleen maar aan jezelf te denken maar ook oog te hebben voor elkaar en het algemeen belang boven het individueel belang stellen. Door middel van grote woorden, agressieve acties, chantage, je zin door te drijven. Bang wat tekort te komen of iets te verliezen wat er nog niet eens is.

Waar zijn we de dialoog in dit land kwijtgeraakt?