De menselijke maat

Geacht College,

Afgelopen jaar is er veel te doen geweest rond de affaire kinderopvangtoeslag. Ook in Hengelo zijn voor zover bekend ruim 40 gezinnen hiervan het slachtoffer geworden. We hopen dat de financiële oplossing zoals deze onlangs is geboden door het kabinet een eerste oplossing biedt voor deze gezinnen. Het begrip “menselijke maat” is n.a.v. het onderzoeksrapport van deze afschuwelijke affaire weer boven komen drijven. Een begrip dat wij als PvdA Hengelo vaak hebben gebruikt in het kader van de participatiewet. Ook dit is een strenge wetgeving waarbij ons inziens vaak vergeten wordt, of het misschien zelfs wettelijk onmogelijk is, om deze wet met een menselijke maat uit te voeren.

Ons lokale ombudsteam heeft verschillende keren moeten constateren dat er ook binnen de participatiewet besluiten worden genomen die tot schrijnende gevallen leiden. De wet, bedoeld als vangnet, wordt soms ook niet zo uitgevoerd, omdat er bijvoorbeeld een gevraagd bewijs niet overlegd kan worden. Dit maakt dat inwoners geen inkomen hebben, wel hun huur moeten betalen en moeten eten. Mensen komen hierdoor alleen maar verder in de problemen. Dit alles lijkt dan ook gedreven te zijn op het voorkomen van fraude. Medewerkers binnen de participatiewet hebben hier zelf soms ook pijn van in hun buik, maar kunnen of mogen geen ander besluit nemen.

Onlangs hebben we in het nieuws gehoord dat er in Nederland iemand vanuit de participatiewet, binnen een andere gemeente, een boete opgelegd heeft gekregen omdat zij regelmatig van haar moeder boodschappen had ontvangen om van te eten. Wij hopen van ganser harte dat dit soort praktijken in Hengelo niet voorkomen. Niet op de eerste plaats omdat een uitkering via de participatiewet amper voldoende ruimte biedt om van te leven.
Wij hebben als PvdA de volgende vragen voor het college:

1. Kan het college aangeven of er ook gevallen binnen de gemeente Hengelo bekend zijn waarbij achteraf gezien het niet toekennen van een participatiewet uitkering of het terugvorderen hiervan misschien anders beoordeeld had moeten worden als we de “menselijke maat” in acht hadden genomen?

2. Hoeveel bezwaarschriften zijn er over 2020 ingediend aangaande de participatiewet en in hoeveel van dit soort gevallen zou er als er met een “menselijke maat” zou worden gekeken verandering brengen in de uitkomst van de bezwaarschriften?

3. Is het college van mening dat de verordening rond de participatiewet aangepast dient te worden om tot een meer “menselijke maat” te komen? Zo ja is het college bereid hier een voorstel voor te doen naar de raad?

4. Is het college van mening dat de wetgeving rond de participatiewet te streng is om tot een “menselijke maat” te komen? Zo ja, heeft het college dit signaal al eens doorgegeven aan het kabinet?

5. In hoeverre geeft het college in samenhang met andere gemeenten, een signaal af aan het kabinet wanneer blijkt dat wetten moeilijk tot niet uitvoerbaar zijn?

Graag zien wij uw antwoorden tegemoet

Met vriendelijke groet,

Marie-José Luttikholt

Fractievoorzitter PvdA Hengelo