Nieuwjaarsspeech – fractievoorzitter Marie-José Luttikholt

Beste partijgenoten, beste mensen,

Op de eerste plaats wil ik jullie al het goeds wensen voor 2018.

Aan het begin van het nieuwe jaar is het goed om even terug te kijken naar 2017, maar ons vervolgens vooral te gaan richten op 2018. Een belangrijk jaar omdat we dit jaar de gemeenteraadsverkiezingen hebben.

In 2017 heeft de PvdA een harde klap te verwerken gekregen. De kiezer heeft ons genadeloos afgestraft voor 4 jaar lang samen met de VVD regeren. De klap was groter dan men vooraf kon bedenken. Iedereen was er stil van.
We raakten er echter niet verlamt van. De fractie is landelijk voortvarend aan de slag gegaan en Lodewijk wordt de leider in de oppositie. Dat is knap als je op links zelfs de kleinste bent. We strijden weer voor onze waarden en met name eerlijke banen en eerlijk loon is een thema wat de PvdA naar zich heeft toegetrokken.

Ook lokaal hebben we in 2017 het nodige gedoe gehad binnen de politiek. Wie de raad volgt vraagt zich langzaamaan af waar het eigenlijk nog over gaat. Partijen lijken meer met zichzelf bezig te zijn dan met de inhoud, het besturen van de stad, waar we als raadsleden voor zijn aangesteld.
Al dit gedoe, want dat is echt wat ik er van vind, gedoe, maakt dat mensen steeds verder van de politiek raken en daardoor steeds minder vertrouwen hebben in de politiek. Aan de andere kant roept iedereen dat we de inwoners meer bij de politiek moeten betrekken. We zullen dan toch echt zelf eerst ander gedrag moeten laten zien om dat voor elkaar te krijgen.

We hebben als fractie geprobeerd hier zo ver mogelijk vandaan te blijven omdat we het juist wel over die inhoud willen blijven hebben. Juist wel de verbinding met de mensen in Hengelo willen zoeken en te luisteren naar wat zij van belang vinden. Uitleggen waarom wij de keuzes gemaakt hebben zoals we ze maken. We zullen altijd moeten kijken wat het beste is voor de stad en wij maken die keuzes natuurlijk met onze sociaal democratische waarden, maar wij zijn geen gemeenteraadsleden om persoonlijke belangen van mensen te behartigen. Dat wordt nog wel eens vergeten.

We hebben afgelopen jaar het verkiezingsprogramma goedgekeurd en er is een mooie kandidatenlijst waar we de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 mee ingaan. Dank voor al die leden die zich hiervoor hebben ingezet.

Wat is ons verhaal voor die gemeenteraadsverkiezingen: Hengelo is een prachtige stad. De Hengeloërs zijn altijd trots geweest op hun stad. We zijn de metaalstad. Ook van buiten werd er naar Hengelo gekeken als een stad met mooie kwaliteitswinkels, een stad waar het plezierig is om te zijn.
Vanuit de geschiedenis zie je ook dat de Hengeloër trots is. Ze laat niet zomaar over zich heen lopen. Dat zit in haar mentaliteit. De april/mei staking in de tweede wereldoorlog is in Hengelo begonnen. De medewerkers van Stork legden massaal het werk neer om te laten zien dat men niet langer wilde dat het ging zoals het ging. Het is bijzonder dat je in die tijd van onderdrukking bereid bent om over je eigen schaduw heen te stappen en zelf risico’s neemt voor je eigen zekerheid. Dat je bereid bent om naar het grote geheel te kijken. Onlangs was ik bij Siemens op werkbezoek en werd dit door een aantal medewerkers vol trots nog genoemd. Zo zijn Hengeloërs.

De Hengeloër lijkt dit gevoel kwijt geraakt te zijn als we het hebben over de binnenstad. Dit is niet meer iets om trots op te zijn. Er staat veel leeg. Waarom zou je eigenlijk nog naar die stad komen? De trots die zij jaren voelden, ook t.o.v. Almelo en Enschede is er niet meer. Misschien is er zelfs wel een gevoel van schaamte. Dat gevoel moet veranderen.

Ook hier moeten we even terug naar de tweede wereldoorlog. Hengelo heeft namelijk in de oorlog, net als Rotterdam haar hart verloren. Het hart is uit de stad gebombardeerd. Dit kun je niet zomaar weer teruggeven aan een stad. De plannen die er nu liggen voor de binnenstad waar, en dat is volgens mij het belangrijkste, de inwoners voor hebben gekozen, zijn bedoeld om dat hart in de stad weer te laten kloppen.

En als je kijkt naar die binnenstad, dan moet daar meer ruimte komen voor wonen. Want Hengelo is een prachtige stad om in te wonen. We hebben mooie wijken, waarbij er geen sprake meer is van achterstandswijken en kenmerkend voor die wijken is misschien wel dat ze in principe functioneel zelfstandig zijn. Ze hebben allemaal hun eigen winkelcentrum, school, sportcentrum, met andere woorden hun dagelijkse benodigdheden. Daarvoor hoeft men niet meer naar de binnenstad.

Wij vinden het belangrijk om goed te luisteren wat er leeft in die wijken. Zij weten als geen ander wat daar nodig is. De kunst is, en dat vraagt om lef van het gemeentebestuur, om inwoners in de wijken te faciliteren zodat zij nog fijner kunnen wonen in de wijk dan ze nu al doen. Dat betekent dat je niet altijd zeker weet of het daadwerkelijk iets oplevert in financiële zin. Wat het wel oplevert is dat de inwoner van onze stad zich serieus genomen voelt en ook beter zal begrijpen waarom sommige dingen dus niet kunnen.

Wij willen graag dat zoveel mogelijk mensen fijn kunnen wonen in Hengelo. Daarom zullen wij inzetten op goede goedkope huisvesting voor jongeren. Nieuwe woonvormen voor ouderen waarbij omkijken naar elkaar een belangrijk aandachtsgebied is. Daarnaast zullen we ons hart maken voor goede banen in de regio en ons stinkende best doen om werkgelegenheid te behouden en uit te breiden. Het ROC zal mensen gericht moeten opleiden voor banen die er nu volop zijn te vinden in de maakindustrie. Hierover zal op Twentse schaal overleg moeten zijn.

Dat dit kabinet ervoor zorgt dat mensen die het minst verdienen er het minst op vooruit gaan maakt ons punt wat wij al jaren maken nog belangrijker. Zorg ervoor dat meer mensen een beroep kunnen doen op die bijzondere bijstand. Wij willen dat deze norm wordt opgeschroefd naar 130% van het bijstandsniveau i.p.v. de 120%. We hebben er dank zij dit college voor gezorgd dat de Klijnsma gelden ook echt zijn ingezet voor waar ze voor zijn bedoeld zonder de middelen die we al inzette voor kinderarmoede te korten. Dit in tegenstelling tot veel andere gemeenten. Dat we er als PvdA voor hebben gezorgd dat hier ook huiswerkbegeleiding uit georganiseerd gaat worden is iets waar ik trots op ben. Dit raakt wat mij betreft onze waarden.

Kunst, cultuur, sport moet mogelijk zijn voor iedereen en zeker ook voor alle kinderen. Breng het nog meer naar de scholen dan nu al gebeurd, maar houdt ook oog voor diegene die hierin kan excelleren en zorg dat dat ook mogelijk blijft.

De zorg binnen onze gemeente is goed geregeld. We zullen de zorg nog meer anders moeten organiseren om het betaalbaar te houden maar wel goed blijven kijken wat nodig is. Samenwerking met verschillende partijen is hierbij van groot belang.

Met andere woorden. De Hengeloër heeft nog steeds heel veel om trots op te zijn. We wonen in een prachtige stad. Samen met alle inwoners zullen we ervoor zorgen dat de Hengeloër ook weer trots kan zijn op het hart wat misschien nu niet zichtbaar is, maar warm en hard klopt.

Partijgenoten,

Ik vraag u samen met mij dit verhaal uit te dragen en de komende maanden samen met mij uw nek uit te steken voor een mooie verkiezingsuitslag op 21 maart 2018.

Rode groet,
Marie-José Luttikholt